بررسی و تفسیر آزمایش AST
آ. اس. تی AST
نام آزمایش: آ. اس.تی. آسپارتات آمینوترانسفراز ( Aspartate Aminotransferase: AST )
چرا و چه موقع آزمایش انجام می شود؟
- تشخیص آسیب و بیماری های کبدی
- وجود علایم بیماری های کبدی
نمونه مناسب:
خون سیاهرگی (سرم)
آمادگی برای انجام آزمایش:
رعایت شرایط خاصی لازم نیست.
هدف از انجام آزمایش:
آسپارتات ترانس آمیناز آنزیمی است که در بسیاری از سلولهای بدن به ویژه قلب و کبد و به مقدار کم تری در کلیه های و عضلات وجود دارد. در افراد سالم مقدار AST در خون کم است. در صورت آسیب سلولهای عضله و کبد، AST از سلولها آزاد شده و وارد خون می شود و سطح آن در خون افزایش می یابد.
آسیب بافت کبد به دلایل مختلفی از جمله: هپاتیت ویروسی، مصرف داروها و سموم، سیروز کبدی، اعتیاد به الکل، بیماری ویلسون، هموکروماتوز ارثی و غیره، می تواند موجب افزایش سطح AST شود. اگرچه آنزیم AST مختص به کبد نمی باشد، اما آزمایش AST به همراه سایر آزمایش های پانل کبد از جمله ALT ، ALP ، پروتئین و بیلیروبین به تشخیص بیماری های کبد کمک می کند. اندازه گیری آنزیم AST برای مانتیور کردن بیماران کبدی تحت درمان و همچنین افراد تحت درمان با دراوهایی که مسمومیت کبدی ایجاد می کنند، به کار می رود.
تفسیر نتیجه آزمایش:
- AST در بیماری های کبد افزایش می یابد.
- AST در اثر حمله ی قلبی و آسیب عضلانی نیز افزایش می یابد. اما افزایش آن بیشتر از ALT است.
- در اکثر موارد، میزان افزایش ALT نسبت به افزایش AST بیشتر بوده و در نتیجه نسبت AST/ALT غالباً کاهش می یابد.
- در هپاتیت الکلی، سیروز کبدی و آسیب عضلانی نسبت AST/ALT افزایش می یابد. ALT ویژگی بیشتری نسبت به AST برای بافت کبد دارد ودر بیماری های غیر کبدی کم تر تحت تاثیر قرار می گیرد.
- تزریق عضلانی و فعالیت شدید می توانند موجب افزایش AST شوند.
